Happy Birthday To Crusader Wyatt

ข้อมูลเบื้องต้น

ในวันเกิดปีนี้ เลฟไม่มีอะไรให้มากไปกว่าคำว่าความทรงจำ :)
บางทีภาพเหล่านี้อาจจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่หลงเหลืออยู่ในฮอกวตอส์โฮม...

ขอบคุณที่มาอีเดอเนียด้วยกัน เริ่มต้นใหม่ด้วยกัน
แม้เราทั้งสองอาจเปลี่ยนไปจากเดิมไม่มากก็น้อย
แต่ในวันนี้ก็ได้กลับมาพบกันอีกครั้งแล้วนะ :)

เนื้อเรื่อง

We Are Forever

พวกเราคือตลอดไป

ศาสตราจารย์ใหญ่ ♥ ศาสตราจารย์ไลเทอร์ ♥ ศาสตราจารย์ลินโลนี่ ♥ ศาสตราจารย์มิเนอร์ว่า ♥ศาสตราจารย์สเนป ♥ ซิดวิก ♥

แม่มดน้อย ♥ เจมส์ ♥ ดาววี่ ♥ วินเซนต์ ♥ โคลม ♥ พลอย ♥ เติม ♥ ลิตเติ้ล ♥ บอล ♥ แฮร์รี่ ♥ ยีน ♥ แบม ♥ แพม ♥ ดีเจกระโทน ♥

อัยย์ ♥ เอิร์ธ ♥ ลูน่า ♥ เจียเจีย ♥ คาเมลอต ♥ แฮร์รี่เจมส์ ♥ มิตร ♥ กระต่าย ♥ นิมฟาดอร่า ♥ พาราดา ♥ มินนี่ ♥ มด ♥ มิ่ง ♥ มีมี่ ♥

ไอลิน่า ♥ ก็อดดิก ♥ ฉึกๆ ♥ เลฟ ♥ และคนอื่นๆอีกมากมายทั้ง 1919 คน

            ยังจำได้หรือเปล่านะ...วันแรกที่เราได้พบกัน :) บอกตามตรงว่าเลฟจำไม่ได้แล้วล่ะ (เอ๋าาาาา) แต่เลฟรู้อยู่อย่างหนึ่งว่าเรารู้จักกันมานานมากแล้ว กี่ปีนะ...5 ปีกับอีก 6 เดือนใช่ไหม ตอนที่อยู่ในฮอกโฮมด้วยกันเราไม่ค่อยได้คุยกันมากเมื่อเทียบกับโคลม พี่วิน แม่มดน้อย 5555 ยังจำได้อยู่ว่าเดือนหลังๆแชทจะค้างบ่อยมาก ไม่สิ...คนในแชทพูดมากเกินไปต่างหาก ชนิดที่ว่าใน 1 วินาทีจะมีข้อความเลื่อนขึ้นไป 8 ข้อความ 55555 ณ จุดๆนั้นใครพูดอะไรไม่รู้แหละ ขอให้พิมพ์ไปก่อน มาลองนึกดูแล้วก็ตลกดี เหมือนเด็กๆที่กำลังจับเข่านั่งคุยกันในโลกใบหนึ่ง โลกใบที่มันกว้างใหญ่และอบอุ่นมากๆ ไหนจะการก่อตั้งของแก๊งคาสโนว่าและคาสโนวี่ บอกตามตรงช่วงนั้นผู้ชายในฮอกโฮมนี่น่าหยิกมากๆเลย แต่ละคนปล่อยมุกจนเลฟแทบถอยไปตั้งหลักไม่ทัน 55555 ยังมีเกมส์นึงที่ฮิตกันมากๆ ไม่แน่ใจว่าเจมส์เคยเล่นหรือเปล่า ที่ให้แข่งกันพิมพ์ตามที่หัวหน้าบอกอ่ะ เช่นเลฟบอกว่าให้พิมพ์สวัสดี พอนับ 1 2 3 เสร็จคนที่พิมพ์ลงมาไว้สุดก็ชนะ คนที่ท้ายสุดก็โดนลงโทษ 55555 แล้วก็มีเรื่องวุ่นๆชวนปวดหัวระหว่างเว็บด้วย ช่วงนั้นนี่เราจะมีปัญหากับฮอกไทยและชานชะลามากที่สุด (คิดว่าอย่างนั้นนะ) แต่สุดท้ายก็แก้ไขปัญหาและผ่านไปด้วยดี...(คาดว่าจะเป็นแบบนั้น 555) ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่เลฟยังจำได้ลางๆ เอ้อออ...วันลอยกระทงกับวันฮาโลวีนก็สนุกดีนะ แต่เอ๊ะ...การฮาโลวีนของเรานี่มันคล้ายวันวาเลนไทน์มากกว่าหรือเปล่า 55555 ช่วงเวลาพวกนั้นมันสนุกจริงๆ ไม่คิดไม่ฝันว่ามันผ่านมานานขนาดนี้แล้ว แต่มันเป็นความทรงจำที่น่าจดจำมากๆ...

            เลฟไม่ได้อยากจะกระตุ้นต่อมความรู้สึกในวันเกิดของเจมส์หรอก เพียงแต่ว่าจดหมายฉบับนี้เลฟจะเป็นตัวแทนของทุกๆคนในฮอกโฮมมาอวยพรวันเกิดของท่านพรีเฟ็คในวันนี้ ^^ และอยากจะให้มั่นใจว่าพวกเราชาวฮอกโฮมยังรู้สึก...ยังคิดถึงกันและกันเสมอ ถึงแม้ตอนนี้เราอาจจะเปลี่ยนไป เพราะสังคม วันเวลา และอื่นๆอีกมากมาย บางทีหลายๆคนอาจจะลืมตัวตนของฮอกวอตส์โฮมแห่งนี้ไปแล้ว แต่อย่างน้อยเลฟอยากขอบคุณที่ในวันนั้นพวกเราได้พบกัน มีความสุขและดีใจมากๆที่ได้เจอทุกคน ไม่เคยรู้สึกเสียดายช่วงเวลานั้นเลยแม้แต่น้อย ขอบคุณนะคะ...ตั้งแต่ที่พบเจมส์ เลฟก็เริ่มหาใครหลายๆคนเจอ เอ่อ...แน่นอนว่าเลฟไม่ได้พลิกแผ่นดินเหมือนเมื่อก่อน เพราะพวกเขากำลังทยอยกันกลับมา...>< ขอบคุณโชคชะตาที่พาเราได้มาพบกันอีกครั้ง บอกตามตรงว่าใจกระตุกเหมือนกันที่ในวันนั้นได้เจอเจมส์ในแชท พริบตาเดียวพวกเราก็ก้าวเข้ามาสู่รั้วของอีเดอเนีย แม้จะเป็นสถานที่ที่แปลกตาและไม่คุ้นเคยสักเท่าไหร่นัก แต่เลฟเชื่อว่าในวันต่อๆไปหลังจากนี้ เราจะมีเพื่อนและครอบครัวที่อบอุ่นแน่นอน

            ยังจำประโยคหนึ่งของเจมส์ได้ว่า (อันนี้ประมาณความหมายเอานะ) เจมส์ไม่อยากจะมีผลกระทบกับชีวิตจริงๆของเลฟ หรือก็คือเจมส์พยายามแยกโลกทั้งสองใบออกจากกัน เลฟอยากจะบอกว่าเจมส์ไม่ได้มีผลกระทบอะไรไม่ดีๆต่อชีวิตเลฟหรอก จะมีก็แต่เรื่องดีๆ 55555 แต่อย่างไรก็ตาม เลฟก็เข้าใจและเคารพในการตัดสินใจของเจมส์เสมอ เพียงแต่ว่า...สำหรับเลฟแล้วทุกคนอยู่ในโลกใบเดียวกับเลฟ ไม่ว่าจะชีวิตจริงหรือโลกออนไลน์ ทุกคนคือเพื่อน คือครอบครัว คืออะไรหลายสิ่งหลายอย่าง ไม่ใช่แค่เจมส์คนเดียว...ทุกคนในฮอกโฮมและทุกคนในอีเดอเนียล้วนอยู่ในโลกของเลฟด้วยกันทั้งนั้น เอ่อ...เลฟหมายถึงว่า อยากให้เจมส์ลองเปิดรับโลกใบนี้ดู (โลกออนไลน์) แบบว่ามันไม่ได้เสียหายอะไร เอ่อ...พูดไม่ถูกเลยแฮะ แต่เอาเป็นว่าเลฟอยากให้โลกของเจมส์กว้างขึ้นกว่านี้ (นี่มันประโยคอะไรกัน T^T) และแน่นอนว่าเลฟไม่ได้บังคับนะ อย่าซีเรียสล่ะ แหะๆ ^^;;;

            สุขสันต์วันเกิดนะเจมส์ มีความสุขมากๆ ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะ ถึงแม้เลฟก็รู้เถอะว่าเจมส์พยายามพักผ่อนอยู่ตลอด แต่พอนึกถึงมหาลัยทีไรก็อดจะเป็นห่วงไม่ได้ มันอาจจะไม่ได้เรียนหนักอะไรแบบนั้น แต่ก็คงไม่ได้สบายชิลๆเหมือนม.ปลายแน่นอน ยังไงก็พักผ่อนเยอะๆนะ :) สำหรับเรื่องอื่นๆเลฟก็ขอให้ทุกอย่างราบรื่นตามที่เจมส์คาดหวังไว้ ถ้าเกิดมีปัญหาอะไรที่เลฟพอจะช่วยได้ก็บอกเลฟได้เสมอนะ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรเลฟรับฟังได้หมด ^^ สุดท้ายและท้ายสุดที่มันสำคัญมากๆคือ ตอนนี้เลฟอาจจะตัดฮอกโฮมได้ไม่ขาด 100% บางครั้ง...หรืออาจจะทุกครั้งแหละที่เลฟชอบพูดอะไรที่ไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่หรือไม่ก็รื้อฟื้นอะไรออกมา จนบางทีเลฟก็กลัวว่าคนอื่นจะคิดอย่างโน้นอย่างนี้ว่าเลฟจมอยู่กับอดีตมากเกินไป แต่ว่าตอนนี้กำลังอยู่ในการตัดเชือกอยู่ (หมายถึงตัดขาดเรื่องร้ายๆจากฮอกโฮม) รออีกสักนิดนึง (พูดรอบที่ล้านแล้ว แผลมันลึกก็งี้ หายยากหน่อย แต่ใช่ว่าจะไม่หาย 55555) เดี๋ยวเลฟก็กลับมาเป็นยัยเลฟพูดมากคนเดิมแล้วล่ะ ^^ ไม่ต้องห่วง แต่เลฟขอให้เจมส์อยู่ที่อีเดอเนียไปนานๆเท่าที่จะทำได้ แม้เราอาจจะดูห่างๆกันไปแล้วก็เถอะ แต่เจมส์แฮปปี้มากๆกับที่นี่เลฟก็พอใจแล้วววว >[]< และถ้าเกิดว่าสักวันหนึ่งที่เจมส์ต้องไปจริงๆ เจมส์มาบอกเลฟก่อนนะ ^^ สัญญาว่าถึงวันนั้นแล้วจะไม่ร้องไห้งอแงหรอก 555555 แล้วก็อีเดอเนียน่ะ...เป็นบ้านหลังที่สองและหลังสุดท้ายของเลฟ เพราะฉะนั้นเลฟจะปกป้องให้ดีที่สุด แน่นอนว่าเจมส์ก็ต้องมาช่วยด้วย (ขู่ = =++) 5555 ล้อเล่นนนน แล้วสุดท้ายของสุดท้าย เลฟต้องขอบคุณและขอโทษเจมส์ในหลายๆเรื่อง ขอบคุณที่กลับมาและเดินทางมาที่นี่ด้วยกัน ขอบคุณสำหรับทุกคำปรึกษา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องมหาลัยหรือเรื่องฮอกโฮม ขอบคุณจริงๆ และต้องขอโทษที่ชอบง้องแง้งงอแง พูดอะไรก็ไม่รู้ไปเรื่อยเปื่อยและน่าเบื่อมากๆ แต่ก็ขอบคุณนะที่คอยรับฟังและอยู่เป็นเพื่อนมาตลอด อยู่ที่นี่...อยู่ในโลกของเลฟไปนานๆ มีความสุขและยิ้มให้มากกว่านี้ (อย่าเอาแต่ร้องไห้ล่ะ มันดูไม่แมนเอาเสียเลย 5555 และมันก็ดูน่าแกล้งมากๆด้วย) แฮปปี้ๆกับวันเกิดนะจ้ะ

ด้วยรักจากสมาชิกแห่งฮอกวอตส์โฮม

H A P P Y  B I R T H D A Y  C R U S A D E R  P R E F E C T  H U F F L E P U F F